Wan switi kresneti nanga wan bun nyan yari!

Nog snel een reisverslag voor de feestdagen!
Het besef komt wel steeds dichter bij.. Het Surinaamse avontuur loopt langzaam naar zijn eind toe! Nog minder dan 4 weekjes en ik ben weer in het koude Nederland. Maar het is nog niet zo ver gelukkig! Ik maak nog steeds veel mee hier, lees zelf maar:

Mijn laatste reisverslag was 9 december. In die week heb ik vooral stage gelopen en veel voor mijn verslagen gedaan. Donderdag 12 december zijn we met het huis (+ Roos) naar the Delivery Man gegaan. Jeej, weer naar de bioscoop!

14 tot en met 15 december hadden we een I love SU Beachfestival. Met een groep van 50 tot 60 personen gingen we in twee bussen richting Ayo. Hier was een klein strandje aan de Suriname rivier met allemaal hutjes. De heenreis duurde iets langer dan gedacht omdat we vast kwamen te zitten in de modder. Het was helaas het hele weekend een beetje grauw weer met af en toe een fikse bui. Dit mocht gelukkig de pret niet drukken!
Na het ophangen van alle hangmatten zijn we gaan eten. Er was bodypaint aanwezig en iedereen kreeg wat op zijn gezicht getekend. Mijke, Diede en ik vonden dit niet genoeg dus hebben bij elkaar van alles op de arm gezet.. Bende!
Die avond hebben we flink genoten van de muziek, het water en de drankjes. Op het gegeven moment waren Mijke en ik het zat en zijn we gaan slapen.
Helaas werd de volgende ochtend geconstateerd dat er gestolen was in de huisjes van de bewoners die in Ayo woonden. Dit was erg jammer, maar toch was het een geslaagd weekend!

Die week daarna was onze laatste stage week voor de vakantie. Dit was hard werken. Gelukkig kunnen Diede en ik heel goed samenwerken. We hebben heel veel gedaan in die week en zijn erg ver gekomen met de sociale gids die wij aan het maken zijn. Ook deze week was ik flink bezig met mijn verslagen.

Woensdag 18 december kwam Roos bij ons intrekken. Mijke is sinds 22 december weg en Roos neemt haar kamer over. Voor het afscheid van Mijke hebben we met het huis heerlijk bij de thai gegeten zaterdag 21 december. Deze was eigenlijk al vol en we hadden na veel gedoe een ander restaurant kunnen regelen. Echter belde the Garden of Eden dat ze een afzegging hadden. Dit hebben wij niet tegen Mijke vertelt en zijn we toch naar de thai gegaan. Pas toen ze het bord zag kwam ze er achter dat ze niet aan de waterkant, maar aan de andere kant van Paramaribo zat. Echt een super mooi restaurant met super lekker eten!

De laatste dag van Mijke zijn we met de avans groep thuis lasagne gaan eten. Na het eten kwam Oscar ons al snel halen en zijn Lian, Diede en ik met Mijke mee gereden naar het vliegveld. Toch raar om daar je reismaatje uit te zwaaien. Ik ben namelijk met Mijke naar Suriname gekomen. Gelukkig heb ik hier ook veel nieuwe vrienden gemaakt wie ik ook zou gaan missen, maar Mijke was wel mijn maatje. Maar we gaan door!

Maandag 23 december hadden Diede en ik onze laatste stagedag van dit jaar. We begonnen met een kerstviering. Dit bestond uit heel veel zingen en kleine stukjes opvoeren. Ik voelde me weer alsof ik op zondagsschool zat haha. Hierna hebben we een kerstontbijt gegeten en zijn we 3 uurtjes gaan werken.
Toen wij om 1 uur weer de zaal in kwamen stond de hele tafel vol met eten: Tijd om het jaar af te sluiten! Het eten was heerlijk en aan het eind kregen we nog een Surinaams kerstbrood mee. Toch wel leuk dat sfeertje!

Vandaag heb ik eindelijk mijn pakje binnen gekregen van het thuisfront. Gelukkig kunnen choco pepernoten en chocoladeletters ook met kerst haha. Ook zat er een kerst cd in waardoor we hier toch ook die kerstsfeer krijgen.

Het is heel raar om kerst te vieren in 30 graden. De sfeer is er niet echt. Deze hebben we wel versterkt met de 3fm actie Serious Request. Dit staat al de hele week hard aan in het huis. Ook hebben we het huis versierd met kerstspullen. Wel leuk voor een keer, kerst in een ander land. Vanavond gaan we naar de kerk en de kerstdagen gaan we lekker veel eten. Mijn kerst belevenissen vertel ik weer in mijn volgende verslag.

Voor nu:
Wan switi kresneti nanga wan bun nyan yari!

Tot de volgende keer!