Dag Suriname. Het was geweldig!

Dit is alweer mijn laatste reisverslag vanuit Suriname. Na 5 maanden hier te hebben gewoond, gewerkt en van alles te hebben beleefd, mag ik weer terug naar het koude kikkerlandje. De weersverwachtingen zijn al heel goed: Vrieskou en sneeuw! Dat wordt heel erg wennen!

6 januari is mijn laatste stage week ingegaan. Hierin hebben Diede en ik de sociale kaart afgemaakt. We zijn blij met het resultaat. Er wordt al veel naar gevraagd binnen, maar ook buiten de organisaties.
Dinsdag 7 januari was Lauri jarig. We zijn met een groep van 12 personen bij Zus & Zo wezen eten. We hadden Lauri al een cadeau gegeven. Dit was namelijk een kaartje voor het I <3 SU festival. Toch hadden we een klein tasje met kinderprul gekocht. Hier zat namelijk een kroontje bij. Deze heeft ze heel netjes de hele avond op gehad. Zo was ze echt jarig!

Woensdag 8 januari hadden Diede en ik onze laatste dag op stage. Er zijn al weer veel nieuwe stagiaires die ons komen vervangen. We hebben hele vriendelijke en lovende woorden ontvangen over ons werk en onze aanwezigheid. Toen zijn we toegezongen door de stichting en kregen we knuffels en succeswensen. Het is heel raar om Stichting Projekten achter me te laten. Ik heb hier toch vanaf september tot en met januari stage gelopen. Het maakte echt deel uit van mijn ritme die ik in Suriname heb gehad. Ondanks dat we soms niet heel veel opdrachten hadden, heb ik een hele leuke tijd gehad.

De donderdag daarna zijn Diede en ik opgehaald door onze stage begeleidster. Zij woont in Saramacca. We hadden afgesproken dat we bij haar thuis ons eindgesprek zouden doen. Ze woont echt super mooi. Heerlijk rustig in het buiten gebied. Ik heb te horen gekregen dat ik mijn stage met een 8(!) heb afgerond! Super blij natuurlijk! Ben ik niet voor niks naar Suriname gegaan. De rest van de dag hebben we daar gezwommen in het zwembad en Wie Is De Mol gekeken via BVN. De volgende dag zijn we weer vroeg naar huis gegaan. Die vrijdag gingen Diede, Roos en ik op jurkjesjacht voor de aanstaande bruiloft van mijn zus. Binnen een half uur hadden we beet en ging ik met een mooi licht groen jurkje naar huis. De rest van de tijd hebben we gevuld met het kopen van souvenirs voor het thuisfront. In de avond zijn Roos, Diede en ik wezen stappen in Touché. Dit was echt een super gezellige avond!

Zaterdags zouden we eigenlijk gaan zwemmen. Helaas is het niet alleen zon in Suriname.. Het weer was grauw en we hebben maar wat boodschappen gedaan. In de avond hebben we lekker pasta gegeten in een klein restaurantje. Daarna ben ik met Lauri, Roos, Diede, Lian, Margo en Annelee wezen bowlen. De baan was typisch Surinaams. De helft van de banen was kapot en bij de andere helft klopte de puntentelling of iets dergelijks niet. Toch was het wel weer leuk om te doen.
Op de zondag heb ik lekker een rust dagje genomen.

Maandag had ik een klein schooldagje. Ik had nog 1 afspraak staan via skype met mijn docent. Die dag hebben we ook gelijk onze trip voor de dinsdag en woensdag geregeld. Dinsdag zijn Diede, Roos, Lian en ik naar Stone Island gegaan. Dit is een recreatiepark waar je heerlijk in het stuwmeer kan zwemmen. We sliepen in een huisje aan het water. De beheerder heeft heerlijk Surinaams gekookt. Deze twee dagen ben ik flink verkleurd. Ik ga weer lekker bruin naar Nederland!

Donderdag overdag heb ik vooral bij geslapen. Ik had al 1.5 week last van mijn kiezen. Het viel wel mee dus wilde wachten tot ik thuis naar tandarts kon. Maar de nacht van Woensdag op donderdag kon ik er zelfs een poos niet van slapen. Dit heb ik overdag ingehaald. In de avond hebben we met een grote groep gegeten bij Jawa. Hier gebeurde iets, wat overal in het nieuws kwam: HAGEL! Hagel is voor mij heel normaal, tot ik bedacht dat ik in Suriname was waar het 30 graden is. Er waren drie Surinaamse vrouwen die helemaal gek werden. Foto’s maken met de blackberry’s, gillen, mensen op bellen en noem maar op. Het was hilarisch om te zien. Toch wel bijzonder dat ik dit mocht mee maken.

Helaas kreeg ik die avond weer erg last van mijn kiezen. Ik hield de pijn amper meer. Pijnstillers hielpen niet. Die nacht heb ik erg veel pijn gehad en maar 1,5 uur kunnen slapen. Dit vroeg dus echt om een afspraak bij de tandarts. Gelukkig kon ik er in de ochtend terecht en bleek ik een wortelkanaalbehandeling te moeten hebben. Ik vroeg of er geen zwaardere pijnstillers waren. Die kreeg ik mee, dan kon ik in Nederland naar mijn eigen tandarts. Helaas sloegen deze pillen niks aan. De enige werking die het had, waren de bijwerking van misselijkheid en duizeligheid. Nog steeds had ik gruwelijk veel pijn. Toen zijn Diede, Roos en ik weer naar tandarts geweest. Hier heb ik me toch laten behandelen. Ik had dit niet zonder mijn huisgenootjes gekund. Hierbij dus nog een bedankje voor mijn drie superhuisgenootjes! Na de behandeling voelde ik me al weer stukken beter. Thuis moet ik het nog wel verder behandelen, maar de pijn is weg. En dat lucht erg op!

Diezelfde dag was ook de laatste dag voor Roos. Zij vertrok samen met Evelien en Lauri een dag eerder dan Diede, Lian en mij. Toch wel heel raar. Zij zijn straks weer in Nederland en dan moeten wij nog gaan. Die avond heb ik mijn koffer ook vast ingepakt. En ik zit mooi onder mijn kilo’s!

Dan is het opeens zaterdag. Na een heerlijke nacht slapen zonder pijn, moesten we er toch aan geloven. Het hele huis moest schoongemaakt worden. En dan blijkt ons huis nog best wel groot te zijn. Nu is alles opgeruimd, zijn de laatste souvenirs gehaald en wachten we op goedkeuring van onze huisbazin. Daarna nog even eten met zijn drietjes en dan is het toch zo ver..

Suriname was voor mij een enorm avontuur. Ik heb er veel geleerd en heel veel gezien. Ik vond het een geweldige ervaring en heb veel nieuwe vrienden leren kennen. Ik heb een leuke tijd bij Stichting Projekten gehad. Nu maar weer terug naar het koude Nederland!

Tot snel en Mo Syi