Lobi Lafu - Houden van lachen

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een verslag heb geplaatst. Hierbij weer een update over mijn avonturen in Paramaribo!

Op stage gaat het zijn gangetje. Diede en ik hebben een promotiecampagneplan gemaakt voor ons project. We zijn 25 september naar het Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling (Minov) geweest. Het nieuwe schooljaar stond voor de deur en Stichting Projekten had een bewustwordingcampagne opgestart. Dit hield in dat de stichting banners in het land ging plaatsen om mensen zich bewust te laten worden dat de scholen weer gingen beginnen (net als in Nederland). Bij het Minov werd de eerste banner geopend en Diede en ik mochten hierbij zijn. We moesten eerst kinderen halen bij een kindertehuis, want die gingen het volkslied zingen voor de minister. Na een half uur was het alweer afgelopen en konden we terug naar het kantoor.
Je merkt wel dat het wat drukker wordt omdat de scholen nu zijn begonnen. Ons project gaat hierdoor ook weer starten.

In het weekend van 27 tot en met 29 september wilden wij allemaal op tour gaan. Helaas waren meningen over bestemmingen verdeeld dus werd de avansgroep opgesplitst, 1 groep ging naar de Raleighvallen en 1 groep (ik, Diede en Lian) naar Boven-Suriname op een adventuretour. Bij onze groep sloten Anne en Rosa aan zodat we met z’n 5en waren.
Vrijdag zijn we vertrokken en na een lange rit zijn we bij een havenstadje gestopt. Hier werd onze raft in het water gelegd en gingen we verder naar Lobi Lafu raften. Jan (touroperator) ging onze spullen met de auto brengen. Wij gingen met de twee gidsen Julio en Ilan de raft in. Het was echt een mooie tocht maar heel rustig. Tot we bij de eindbestemming waren. Lobi Lafu ligt aan de rivier waar veel soela’s zijn. Dit zijn stroomversnellingen. Doordat er veel keien in het water liggen kan de diepte erg verschillen. Daarom kan een soela er ook uitzien als een kleine waterval. We zouden van een categorie 3 afgaan. Je kon mij alles vertellen want ik had geen idee wat het betekende. We knalde alleen tegen een steen aan waardoor we achterstevoren van de soela gingen, die blijkbaar erg diep bleek te zijn. Alleen Julio, Diede en ik bleven in de boot en de anderen dreven al snel weg. De stroom was erg sterk waardoor het best heftig was. Ilan had zijn hoofd gestoten en iets met zijn been gedaan waardoor er telkens kramp in kwam. Hij heeft het hele weekend mank gelopen.
Eenmaal bij de slaapplek te zijn gekomen konden we heerlijk douchen en bijkomen van de schrik.
We zouden eigenlijk in bedden slapen maar omdat het het laatste weekend van de vakantie was, was het hele terrein vol. We moesten in hangmatten slapen wat ik totaal geen straf vond. Na een heerlijke cassavesoep hebben we nog wat gepraat maar daarna ben ik lekker in m’n hangmat gaan liggen.

De volgende ochtend zijn Diede en ik om 6 uur(!!!) opgestaan om naar de zonsopkomst te kijken. Dit zag er zo gaaf uit! De zon kwam boven en verlichtte de rivier met zijn keien. Heel cool! Nadat iedereen wakker was, zijn Julio en ik gaan zwemmen. Ik had mijn bootschoenen aangetrokken (Heel erg bedankt Harold en Paulien!!) en we zijn over de keien heen geklommen. Zo kwamen we bij heerlijke soela’s waar je lekker in kon liggen. Het voelde als een jacuzzi. Ik vond het erg gaaf omdat je zoveel toen ik midden op de rivier was.
Na een heerlijke brunch van Ilan zijn we nog wat wezen relaxen. Julio nam ons mee naar het dorpje naast Lobi Lafu. In dit dorpje woonden mensen zonder stroom en in kleine hutjes. Het was zo indrukwekkend om te zien. De kleine jochies uit het dorp kennen de omgeving. We stonden bij de rivier en ze kwamen 2 keer met een vis aanzetten die ze zomaar met hun handen hadden gevangen. Als je daar loopt merk je pas dat je het echt heel goed hebt thuis.
Na onze dorpswandeling konden we ons klaarmaken voor de kabelbaan. Dit hadden we ook al op berg en dal gedaan dus ik dacht: Eitje! Helaas moest je hier veel klimmen op ladders en alles was van hout. Ik heb aardig lopen beven maar ging allemaal goed. Was weer een heerlijke gevoel om door de bossen en over het water te zweven. Op het eind moest je alleen abseilen. Ik doe dit nooit meer. Ik ben er niet de persoon voor kwam ik achter haha.
’s Avonds hadden we een heerlijke bbq en hebben we lang onder de sterren gelegen. Tijdens een boswandeling in het donker kwamen we veel dieren tegen inclusief een nachtaap.
Zondag hebben we nog wat gezwommen in de soela’s. We hadden besloten niet meer te willen raften omdat iedereen erg geschrokken was van de heenweg. We zijn met een korjaal naar Duwatra gevaren. Dit is een marrondorp net als we de dag daarvoor hadden gezien. Dit dorp is alleen wel veel groter, heeft stroom en heeft ook zijn eigen basisschool. Na hier te hebben rondgelopen zijn we naar de auto gegaan. Hier stond Jan te wachten om ons weer naar huis te brengen. Na alles te hebben ingeladen begon het keihard te storten. In plaats van 3 uur hebben we 5 uur over de terugrit gedaan. Het was erg gezellig in de auto dus zoveel last hadden we er niet van. Wel raar om de dag daarna weer op het kantoor te zitten. Het was een hele gave tour met veel indrukken.
Maandag hebben we het afgesloten met een etentje. Daisy was hier ook bij omdat die ook op Lobi Lafu zat. Zij was heel toevallig met een Surinaamse familie mee. We hebben heerlijk Javaans gegeten en veel gelachen. Het was een goede afsluiter.

Helaas sloeg dinsdag het noodlot toe.. Ik werd ziek. Ik heb vanaf dinsdag tot en met vrijdag op bed gelegen. Waarschijnlijk was het een buikvirus of een griepje. Ik was in ieder geval niet de enige die er last van had bij mij thuis. Gelukkig ben ik weer beter en kon ik zaterdag stage lopen. Er was een ouderbijeenkomst voor intelligente kinderen in marginale omstandigheden. Deze bijeenkomst moesten Diede en ik vastleggen op papier. Het was heel interessant omdat er een kinderpsycholoog was die veel over opvoeding kon vertellen.
’s Avonds kwamen we met de avansgroep bijeen en heb ik lekkere bami voor iedereen gemaakt. We kregen plannen om naar Fort Zeelandia te gaan. Lauri meldde dat er gratis rondleidingen waren maar dat deze van 8 tot 9 waren.. vroeg! Ik die ochtend snel kijken of je wel met korte broek mocht maar toen stond er dat het half 11 pas open was! Maar taxi kwam al dus zouden ons daar vermaken zeiden ze in huis. Nou goed dan, wij met 7 meiden met taxi richting de stad, langs het fort.. en verder.. en verder.. Uh, waar gaat hij helemaal heen jongens? We zijn er al super poos terug langs gereden! ohh.. jaa.. geen idee!
Wat bleek nou? Hadden ze een boottocht geboekt voor mijn verjaardag! Een plantagetour met de boot van Cynthia Mcleod.. Juist, van hoe duur was de suiker! We hebben een eind gevaren over de Suriname rivier en zijn gestopt bij Rust en Werk en bij Fredriksdorp. De gastvrouw kon hele mooie maar ook schokkende verhalen vertellen. Het was een hele leuke verrassing van de meiden! Ik ben er mooi ingestonken als ik terug kijk naar alle smoezen die ze hebben gebruikt.

Maandag kwamen Diede en ik terug van stage en zagen we een jongen in onze tuin lopen. Hij kwam eruit en had een luiaard aan zijn been zitten! Wij hebben gelijk een foto gemaakt hiervan en heel blij aan Lian en Mijke vertelt. 's Avonds kwam Roos gezellig langs hardlopen. We hebben met z'n 5en pannenkoeken gegeten. Bij het maken zagen we alleen de buurman in onze tuin zitten. Blijkbaar had de jongen de luiaard terug gelegd die van de buurman bleek te zijn. Hij kwam langs het huis en we hebben gevraagd of we ermee op de foto mochten. Het was een echt foto model! (zie foto's)

Dit was weer een update van mij. Ik hoop dat jullie het niet te lang vinden haha.
Tot snel weer en Mo Syi