Het grote mensen leven is begonnen..

Het grote mensenleven is eindelijk begonnen. Na 2 weken vakantie zijn we verhuisd naar onze vaste woning voor komende 4,5 maanden. Ook ben ik begonnen met mijn stage. Nu krijg ik toch wel het besef dat ik de komende weken nog niet naar huis kom. Het besef is er ook dat ik hier nog lang niet weg wil.
In de tweede en laatste vakantie week heb ik niet heel veel gedaan. We hebben vooral Paramaribo ontdekt. Zo hebben we een zwembad gevonden waar we voor weinig geld heerlijk in kunnen zwemmen. Ook hebben we veel winkels in Paramaribo overvallen. Voor degenen die mijn koffer hebben gezien zullen zich afvragen of ik wel kleding nodig hebt. Het antwoord is ja. Blijft leuk, winkelen! We zijn naar de grote hermitage mall gegaan om makkelijker te winkelen en voor de betere winkels. Zo was daar een Dio drogist maar ook een Blokker!
Donderdags zijn we met een groep wezen stappen in Havana. Het eerste uur was er veel salsadansen. Nadat ik Evelien en Roos al een paar keer met de heupen zag zwaaien was het ook mijn beurt. Ik had al van Roos geleerd dat je nooit nee mag zeggen tegen een man die je vraagt om te dansen. En ja hoor, ik werd mee gevraagd. Gelukkig ben ik een stijve plank en kon ik niet heel goed dansen.. zucht.. Toch ging het goed en heb ik veel geleerd die avond. De rest van de avond was het wel gewoon top 40 en dance muziek. Het was een mooie avond.
Afgelopen zaterdag zijn wij (Lian, Diede, Mijke en ik) verhuisd naar onze villa. Het is echt een groot en mooi. Het is wel raar om te zien dat je buren in een krot zitten en jij in een volledig bewaakte villa.
We hebben alleen vanaf de verhuizing tot aan afgelopen dinsdag zonder Wifi gezeten (Sorry voor de mensen die ik genegeerd heb). Dit was erg vervelend omdat we niemand konden vertellen over alle veranderingen. Dinsdag kregen we het weer maar hij doet het nog steeds niet goed. Skypen gaat niet omdat hij telkens uitvalt. Gelijk weer huisbaas gebeld en als het goed is staat binnenkort de monteur op de mat.
Zondag zijn we voor de ontspanning naar White Beach geweest. Dit is een opgespoten strandje aan de Surinaamse rivier. Doordat er daar piranha’s zijn, staat er een schutting in het water. Het water kan hier doorheen maar de gaten zijn te klein voor de vissen. Gelukkig maar! Het was wel even lekker om te ontspannen. Zo werk ik ook nog een beetje aan mijn bruintinten.
En dan mijn stage. Diede en ik zijn afgelopen maandag begonnen aan onze stage bij Stichting Projekten. Wij helpen bij deze stichting mee aan een project omtrent ouderparticipatie bij scholen. Het streven is dat er oudercommissies komen op elke (risicovolle) school. Deze ouders worden hiervoor getraind en Diede en ik hopen dat we veel van deze trainingen mogen meemaken.
Doordat de schoolvakantie nog bezig is zijn we nu vooral bezig met voorbereidingen en met het kennismaken met de organisatie. Zo zijn we maandag naar een mini boekenfestival geweest. Daar organiseren ze educatieve vakantie activiteiten. Ik had gelijk respect voor die kinderen. In de bloedhete zon zaten ze touwtje te springen alsof het leven er vanaf hing. Ik heb het geprobeerd en was met 2 sprongen al nat van het zweet.
Deze week zijn we ons aan het inlezen in het project. Dit is niet altijd even spannend maar gelukkig zitten Diede en ik samen op 1 kantoor. Jaja, we hebben ons eigen kantoor!!
Ik denk dat ik hier wel mn ei kwijt kan bij deze organisatie. Ik ben benieuwd wat de komende weken mij zal brengen.

Nou dit was weer een update van mijn belevenissen.
Tot gauw en Mo Syi