Sjakie in Chocoladefabriek en Carifesta XL

We zitten nu al een week in Paramaribo. Wat is dat snel gegaan zeg. Ik heb nog niet echt het gevoel dat ik hier nog 5 maanden zit, maar ik denk dat dat snel genoeg gaat komen. Als we eenmaal in ons vaste huis zitten en bezig zijn met stage denk ik.
Ons visum is nog steeds niet geregeld. Dit komt omdat we telkens van ene kant van Paramaribo naar de andere kant moeten. Ook is alles tot 2 uur ongeveer open, dus heb je al erg weinig tijd. Volgende week hopen we hier vordering in te krijgen. Dan mogen we hier eindelijk 5 maanden legaal verblijven.
Donderdag en vrijdag zijn we met z'n allen naar de Colakreek gegaan. Dit is een recreatiepark/natuurbadplaats. Toen we hier aankwamen was het ons al heel snel duidelijk waarom het nou Colakreek heette. Het water was precies als de kleur van cola! Ik voelde me net Sjakie in de Chocoladefabriek Het was erg lekker om even te zwemmen en te zonnen. Hier hadden we een vakantiehuisje gehuurd zodat we er een nachtje konden blijven. Dit huisje had echter maar 5 bedden. Dit betekende dat er 2 mensen in een hangmat buiten moesten slapen.. KIES MIJ!
Voordat dit avontuur plaatsvond hebben we eerst een avondje gekaart en gebabbeld met elkaar. Ondertussen werd onze lijstje van dieren die we in Suriname tegen kwamen steeds groter. Zo was er een wandelende tak maar ook veel vlindersoorten en motten.
Ik vond het een super gave ervaring om in een hangmat te slapen. Dit deed ik samen met Diede. We hadden weinig last van muggen en hebben een goede nacht gehad. Toen we wakker werden was alleen roos er nog, de rest was zwemmen. We wilden gaan en deden de deuren dicht. Ik hoor het mezelf nog zeggen: 'Uhh.. ik ben niet snel bang of zo.. maar hiervan begin ik wel een beetje te gillen meiden..' En daar stonden we.. Met 3 meiden keihard te gillen en rondjes te rennen. Waarom? Omdat er een grote, harige en enge bosspin achter de deur vandaan kwam!! Als je deze spin opzoekt komt hij bij het rijtje van vogelspinnen terecht.
Een vrouw van het park wilde kijken waarom wij zo aan het gillen waren. Toen ze het zag gilde ze gezellig met ons mee. Nadat een man hem met een klauwhamer dood wilde slaan (wij hebben het tegengehouden anders krijg je alleen maar eitjes) hebben ze hem met een bezem het bos in geveegd. Ik ben nog nooit zo bang voor een spin geweest. JAKKES!
Na nog wat te hebben gezwommen, gerelaxt en hagedissen te hebben gespot zijn we naar huis gegaan. Ons klaar maken voor het eten en salsadansen. We dachten dat dat om 8 uur zou beginnen maar was helaas om 11 uur.. Helaas kregen we allemaal onze after-Colakreek-dip rond 10 uur. Dit had onze taxichauffeur al voorspeld. Iedereen, behalve Lian, sliep in de auto vanaf de Colakreek namelijk.
De dag daarna was het zo ver: CARIFESTA XL!!
Zoals ik in mijn vorige verslag had gezegd, is Carifesta een festival dat elk jaar in een ander land gehouden wordt. Op de radio was vermeld dat het om 5 uur zou beginnen. Wij waren door regen wat later en zaten om kwart voor 6 op de tribune te wachten.. en te wachten.. en nog langer te wachten.. Na een mooi orkest van Mijke, Roos, Diede en mij begon het festival eindelijk om 9 uur. dit en nog heel wat fouten zijn dingen die alleen in Suriname kunnen gebeuren. Maar dat mocht de pret niet drukken. De hele tribune kreeg een vlaggetje, een pet, een poncho en een armband (gratis, lekker op z'n Hollands alles aangenomen). Na flink te hebben gefeest was ik erg moe. Ik raakte mijn bedje aan en was in dromenland.
Het was een goed feest. Erg leuk om een Caribisch feest te mogen meemaken. Ook hebben we Desi Bouterse gezien. Hij is in dit land erg geliefd en er wordt hard voor hem gejuicht en geklapt.
Gister heb ik even een lekkere zondag gehouden. Wat ik heb gedaan? Helemaal niks. Heerlijk!

Nou, dit was me het eerste weekje wel.

Mo Syi