Let's Jazz! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Sophia Ginkel - WaarBenJij.nu Let's Jazz! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Sophia Ginkel - WaarBenJij.nu

Let's Jazz!

Door: Sophia van Ginkel

Blijf op de hoogte en volg Sophia

19 November 2013 | Suriname, Paramaribo

Ai.. Deze pagina is lang niet meer vernieuwd.. Sorry voor het lange wachten! Hier weer een nieuw reisverslag over mijn avonturen in Suriname!

Donderdag 10 oktober hadden wij een heerlijke vrije dag. Het was de dag van de Marrons. Doordat er hier zoveel culturen zijn, heb je gemiddeld 2 dagen in de maand vrij in verband met een feestdag. We zouden met de groep naar Frans-Guyana gaan. Helaas had onze chauffeur de nacht doorgehaald, gedronken en daarna achter het stuur gekropen om 300 km te gaan rijden. Dacht het niet! We hebben er die dag maar een rustdag van gemaakt.

De dag daarna hadden we onze diploma uitreiking. Lian en ik mochten ons examen inhalen en waren ook geslaagd. We waren met een grote groep naar de Lindeboom gegaan. Hier kregen we ons diploma en hebben we nog wat na gedronken. Helaas moesten Diede en ik de volgende dag weer vroeg op. We hadden voor stage een trainingsbijeenkomst. Die zaterdag kwam er voor Lian bezoek. Haar ouders en broertjes kwamen naar Suriname. Lian, Diede en ik hebben de broertjes laten kennismaken met de zsazsazsu.

De dag daarna hebben Diede en ik lekker geluncht bij Zus&Zo. Dit is een Nederlands restaurantje. Daarna zijn we een duik wezen nemen in het zwembad van Zin. Het is heerlijk om even af te koelen. De warmte begint wel te wennen. Toch mis ik soms wel even de kou stiekem. Ik heb mezelf al betrapt op het kijken van schaatsen op NOS sport.
14 oktober zijn we met een grote groep naar de bioscoop geweest. De bioscoop is hier echt heel mooi. Daar is goed geld in gestoken. Helaas is er geen ondertiteling. Voor mij niet erg maar ik kan snappen dat dit minder bezoekers aantrekt. We zijn naar The Butler gegaan. Dit was een film over een butler die werkte voor het witte huis. Het grootste thema was racisme. Dat was zeker niet de laatste keer in de bioscoop. De kaartjes kosten namelijk 4.50 euro.

17 oktober was er een partybus omdat Daisy de volgende dag weer terug naar Nederland ging. Daarna zijn we doorgegaan naar de Havanna. Het was een gekke maar geweldige avond. Ik heb me heerlijk vermaakt! De dag daarna zijn we met de avansmeiden + Thomas (van Evelien) bij Evelien en Lauri geweest. We hebben daar lekker wat gedronken en bij gebabbeld. Ik heb me dat weekend verder rustig gehouden.

Ik merk dat we meer te doen krijgen op stage. Zo zijn Diede en ik 23 oktober met 2 trainers naar Pokigron gereden. Dit is een dorp richting het binnenland. Na 3 uur rijden kwamen we hier aan en mochten we observeren hoe een training in deze omgeving eraan toe ging. Er kwam een klein jochie telkens de auto in rennen, naakt. We hebben erg hard gelachen om hem. De mensen daar wonen in kleine houten huisjes. Heel bizar om te zien dat ze daar gewoon gelukkig mee zijn .Echt wel heel gaaf!
Vanaf donderdag 24 oktober zou het druk gaan worden. We hadden ons met z’n vijven (Lauri, Mijke, Roos, Diede en ik) opgegeven als vrijwilligers voor het Jazzfestival. Van donderdag tot en met maandag was er op elke dag een andere locatie een podium opgezet. Donderdags was dit bij Unkies House of Blues. Diede en ik hadden dienst en we mochten shirts gaan verkopen. Kort gezegd hebben we weinig gedaan maar erg genoten van de muziek. De vrijdag hadden we een dag vrij. Zaterdags mocht ik met Anne werken bij het Vat. Hier mochten we weer shirts verkopen maar ook CD’s. Het was iets uitgelopen omdat de geluidsman er niet was. Ach.. zoiets kan altijd hier gebeuren. Ik kijk er zelf al niet meer van op. Die zaterdag was een erg gezellige avond! De muziek was goed en de sfeer was nog beter. We stonden zelfs nog een paar seconden op het after filmpje haha. Zondag was het bij hotel Torarica bij het zwembad. Het zag er echt super uit. Het was heel mooi opgezet. BRUUT! speelde echt super goed en kreeg veel mensen aan het dansen. Diede, Anne en ik hebben al hun CD’s verkocht waar ze zeer verrast en blij mee waren. Maandag was de afsluitdag. Dit was in hotel Krasnapolsky. Het was weer heel mooi opgezet en het was erg gezellig. Mijke en Lian kwamen mij en Diede nog even bezoeken. Dat was het eind van het Jazz Festival. Je kan zoiets niet vergelijken met een festival in Nederland. Het wordt hier zo anders georganiseerd. Toch wel leuk om het allemaal te mogen meemaken.

Dinsdag 29 oktober was 1 van de 3 dagen dat niemand bezoek had. We hadden met de avans groep afgesproken om lekker te gaan eten bij Zus&Zo. Daarvoor waren Diede en ik nog naar een training in Paramaribo geweest. We zijn in de mindere buurt van Paramaribo geweest. Met de trainingen merk ik pas een taalverschil. Er wordt in het binnenland veel Saramaccaans gepraat en in de mindere buurten van Paramaribo praten de bewoners voornamelijk Sranan. Gelukkig gaat dit heel rustig en wordt het aan ons uitgelegd.

De dag daarna kwam er eindelijk bezoek voor mij..
30 oktober. Eindelijk was het zover. Om 3 uur ben ik samen met Oscar naar het vliegveld gereden om Barry op te halen! Barry heeft mij voor 2 weken opgezocht. We hebben er erg leuke weken van gemaakt. De donderdag zijn we eerst door de stad gaan lopen.
Vrijdag 1 november van Evelien jarig. We hadden stiekem een partybus geregeld voor haar verjaardag. Dit is gelukkig goed uitgepakt. Het was bijna verraden maar gelukkig kon dat voorkomen worden. Het was een gezellig drukke bus en zijn daarna door gegaan naar Touché. Zaterdag hebben we benut als een niks doen dag. Even bijkomen van het feest van die dag daarvoor.

Zondag 3 november zijn Barry en ik naar Fietsen In Suriname gegaan. We hebben beide een goede fiets gehuurd om een tocht te maken naar de plantages. We kwamen Esther en Linda tegen. Zo zijn we met zijn vieren vertrokken op de fiets. Je moet met een bootje oversteken en vanaf daar zijn we naar Nieuw Amsterdam gefietst. Ook zijn we bij Mariënburg geweest. Helaas werd mijn band steeds zachter. We hebben het gered tot het Vat. De laatste 100 meter hebben we gelopen om de fietsen terug te brengen. Ik denk dat we bij elkaar wel 40 of 45 km hebben gefietst! In deze hitte!

Maandag 4 november hebben we lekker met zijn tweetjes gezwommen bij Zin en heb ik Barry weer ingemaakt met poolen. Dinsdag gingen we met het broertje van Bryan naar Brownsberg. We zouden onder aan de berg afgezet worden en we zouden van daar verder lopen naar boven. Helaas kende hij de weg niet. Ik zag ineens een bord met brownsberg 13 km, rechtdoor! En we reden een onverharde weg op.. en gingen stukken omhoog.. en verder omhoog.. en nog verder.. Het werd een doodenge tocht! Na 13 km stonden we wel boven aan de berg. Hij had ons per ongeluk helemaal boven gebracht! Na een pittige tocht van 2 uur, 2 kleine watervallen en veel drinken wilden we weer naar huis. We kwamen nog wel Babun apen tegen! De woensdag daarna zijn we dolfijnen wezen spotten. En of we ze gezien hebben! We zaten met 8 man in een boot en zochten het water af. Je zag hele groepen soms verschijnen. Helaas was een foto maken heel moeilijk, omdat ze erg snel weer onder water waren. De donderdag hadden we bekroond tot terrasdag. Lian kwam nog even aanwaaien en Diede ook. We hebben gezellig met zijn vieren een middag op het terras gezeten. Die avond kregen we van Diede pannenkoeken en snert voorgeschoteld. Het was Leste Mert in Druten en ze wilde haar aan de traditie houden, heerlijk!

Vrijdag 8 november zijn Barry en ik vroeg vertrokken richting de jungle. We zijn met een groep van 9 personen naar de raleighvallen gegaan. Vrijdag was voornamelijk een reisdag. We hebben 3 uur in de auto gezeten en 3 uur op de boot. Toen we daar aankwamen, kwamen doodskopaapjes ons gelijk begroeten. Heel gaaf!
Zaterdag zou een zware dag worden. We zijn richting de Voltzberg gelopen en hebben deze berg ook beklommen. Bij elkaar hebben we 8 uur gewandeld, gedaald en geklommen. Wat een tocht! Maar het was het waard! Wat een prachtig uitzicht vanaf die berg!

Zondag zijn we naar de moedervallen gegaan en daarna weer in de boot gestapt. In Witagron stond de auto klaar om naar Apoera te gaan. 3 tot 4 uur hebben we gereden over een bauxiet weg met gaten en hobbels. Vreselijk! Het begon ook nog eens hard te regenen en het werd donker. Na een lange tocht waren we eindelijk aangekomen in Apoera. Daar konden we 1 nacht in bedden slapen, en daar heb ik van geprofiteerd. Ik ben gelijk gaan liggen en heb klokje rond geslapen. Wat was ik moe!
Maandag hebben rondgereden in Apoera en omstreken. Er is daar een treinstation gebouwd 20 jaar geleden. De treinen staan er nog. Ze hebben 1 testrit gereden en toen kwam er een nieuwe regering. De treinen werden niet meer gebruikt. Heel bizar om te zien dat mensen die, na 1 rit, gewoon laten staan en niet meer gebruiken. Apoera is een Indianen dorp. Ik heb een hele mooie armband gekocht die ze zelf hadden gemaakt.

Na onze tour door de omgeving van Apoera zijn we doorgereisd naar Blanche Marie. Voordat we hier aankwamen hadden een hele jungle rit ervaren. Wat een bospad was dat! Toen we aankwamen zag je dat het een heel groot resort was. Als je dichterbij ging kijken, merkte je dat het echt vergane glorie was. Er was ruzie over wie de eigenaar nou was, omdat het niet duidelijk in het testament van de vorige eigenaar stond. Sinds die ruzie vervalt het resort alleen maar. Super zonde! We hebben hier onze hangmatten opgehangen en wilden naar de waterval gaan. Toen begon het keihard te regenen dus voor die avond hebben we lekker gezeten en rum gedronken. De dag daarna hebben we een paar uur onder de waterval gezeten. Wat heerlijk ontspannend! Daarna hebben we alles ingepakt en zijn we naar huis gegaan. Na een tocht van 7 uur waren we eindelijk thuis. Helaas ging de volgende dag Barry alweer naar huis. We hebben echt een heerlijke vakantie gehad en heel veel gezien. Top tijd!
Helaas moet ik nu weer aan de gang op stage.. Weer even wennen. Nog 2 maanden en ik ben weer thuis. De tijd gaat zeer snel!

Oh ja! Ik wil via dit verslag nog eens mijn vriendinnetjes en vriendjes bedanken voor het ubervette filmpje wat ik van ze heb mogen ontvangen! Al 2 maanden werd ik in spanning gehouden door middel van filmpjes waarin een USB stick maar werd door gegeven. Barry nam deze stick voor mij mee. Ik ben echt blij met jullie en met het filmpje :D

Groetjes en tot snel!

PS: Ik heb meer foto's op mijn Facebook staan. Hier kan ik er stukken minder uploaden helaas :(

  • 19 November 2013 - 16:25

    Joëlle:

    Haha lekkerding ben je ook, het filmpje toch nog noemen! Nog veel plezier daar chicka, de 22e is vrij geregeld! Op naar eten en wijntjes yeaaaaaaah!
    Dikke knuffel

  • 19 November 2013 - 16:58

    Barry:

    Zeg Soof..... ik weet het niet... maar mij ingemaakt met poolen? Ik heb je 3 dagen moeten troosten, omdat je het weer tegen me had afgelegd ;)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Sophia

Actief sinds 08 Aug. 2013
Verslag gelezen: 310
Totaal aantal bezoekers 8710

Voorgaande reizen:

18 Augustus 2013 - 18 Januari 2014

Stage in Paramaribo

Landen bezocht: